O książce: 1969 / W centrum narracji powieści Yazmurada Mamediewa „Ojczyzna” znajduje się typowa turkmeńska wieś z pierwszych lat kolektywizacji, kiedy to z jednej strony budowa kołchozów na starożytnej ziemi turkmeńskiej trwała już pełną parą, a z drugiej strony bais, ishanowie i wierni im ludzie wciąż knuli plany powrotu do starego. Wrogowie nowego życia byli silni i przebiegli. Używali wszystkiego: gróźb, oszczerstw, broni i przekupstwa. Gorączkowo trzymali się gruzów starego, całkowicie zgniłego systemu. Bohaterom powieści, prostym pasterzom, nie jest łatwo odnaleźć właściwą drogę w tym wirze życia. Popełniają błędy, wątpią i boleśnie długo szukają swojej ścieżki. Ale w końcu ją znajdują, zdając sobie sprawę, że ludzie pracujący podążają tą samą drogą, co władza radziecka…